Prawdziwość.

Ambicja, ambicja, ambicja... Małe, wredne stworzonko, niby niepozorne, teoretycznie dobre... A jednak potrafi tak bardzo zniszczyć Ci życie. No bo spójrz tylko. Ambicja w pewnym momencie staje się problemem. Nie obchodzi Cię nic oprócz osiągnięcia swojego celu. Każda porażka boli. Każda przeszkoda musi zostać pokonana, nawet kosztem zdrowia. Cały świat przestaje istnieć. Nic już się dla Ciebie nie liczy. Uważasz, że to dobrze? Tak odcinać się od życia? Powoli stajesz się robotem. Pozbywasz się człowieczeństwa. Pozbywasz się skrupułów. Potrafisz wykorzystywać innych bez wyrzutów sumienia. Tracisz przyjaciół, zyskujesz wrogów. Wszyscy się od Ciebie odwracają. Z czasem zaczyna Cię to irytować, a potem smucić. Nikomu nie możesz zaufać, z nikim nie możesz porozmawiać. Zaczynasz tracić tę swoją ambicję. Tę chorą ambicję, która wszystko zniszczyła. Ale jest już za późno. Już nic się nie da zrobić, zabrnąłeś/aś w to za daleko. Nikt nie jest w stanie Ci pomóc... to przykre. Ale sam/a jesteś sobie winny. To Ty zamknąłeś się przed ludźmi. Zniszczyłeś/aś swoją duszę. A jej nie da się tak łatwo odbudować. A nawet jeśli Ci się uda, to ta dusza nie będzie już taka jak wcześniej. Będzie słaba, podatna na zranienie. A rani ją wiele osób.

Zadbaj o siebie!

ŻYJ TAK JAKBY JUTRA MIAŁO NIE BYĆ!

Wcinam właśnie bułkę z pasztetem i ogórkiem kisznym, czy jest coś lepszego od tych pyszności? Chyba niee... 
Wstałam dość wczesną porą, z czego jestem zadowolona a nawet dumna ze swojego poczynania. Śpioch ze mnie nieziemski... 
Ciepełko, łóżko, kołderka - to jest to! Polecam każdemu. 

ŻYCIE to pojęcie względne. Każdy je posiada, jedni się rozwijają, drudzy stoją w miescu. Jedni korzystają z tego życia, a jeszcze inni nie robią kompletnie nic. A właśnie, dlaczego? Zostaliśmy stworzeni ay kontnuować naszą współną epokę, aby działać, być gotowym na wszelakie nowośći, które dostajemy od życia. Człowieku! Rób to co kochas i nie przejmuj się tym, co mówią inni. Ludzie zawsze będą gderać... 

Powodzenia! 

Żyj chwilą. Żyj beztrosko, momentem... 
Żyj tak, jakby jutra miało nie być. Nie martw się, będzie dobrze. 
Gdzieś tam, daleko, widnieje cel do którego zmierzasz, dla którego pokonujesz z dnia na dzień kolejne kroki, a głowa przepełniona nowymi wyzwaniami.
Nie ma lekko, nigdy nie było. Ale co zrobisz? Zatrzymasz w miejscu i będziesz czekać, aż cel sam przyjdzie i zapuka do Twych drzwi? Powie "Cześć! Nie przyszedłeś/przyszłaś więc ja przyszedłem do Ciebie" ? Nie, to niemożliwe! 

Każdego dnia się staram, próbuję pokonywać przeciwności losu mimo, że życie sypie kłody pod nogi. Jestem młodą dziewczyną, bo dopiero dziewiętnastkę mam na karku, aczkolwiek co nieco wiem o życiu. Mimo młodego wieku wiem, czym jest problem. Czym jest zmaganie się z ciężarem na plecach. Bywały chwile, kiedy mówiłam sobie "dość, już mi się nie chce, nie dam rady". Przyznam, że wciąż tak czasem mam, ale czy jest coś lepszego, ciekawszego od toczenia wojny z samym sobą? Ze swoimi wadami, niedoskonałościami? Człowieku! Ty sam kreujesz własną postać. Posiadasz własne kredki, którymi świat kolorujesz na jakie chcesz barwy. Preferujesz delikatnie jasny połysk czy mocne, ciemniejsze kolory? Do wyboru do koloru! Twoje życie - Twoje wybory.
Wychodząc z domu mijam setki ludzi. Spoglądając na nich wszystkich wydawałoby się, że każdy pędzi przed siebie nie patrząc nawet na to, co się dzieje wokół. Pierwsza myśl - Gdzie Ci ludzie się tak śpieszą? Zapewniam Cię, czytelniku, jest to naprawdę przykry widok. Choć wiem, że każdy żyje własnym życiem oraz na swój sposób. A gdyby tak się zastanowić nad tym... Gdybyśmy mogli zmienić kilka aspektów życia, jakie by to były? Niech każdy zada sobie te pytanie i przemyśli. Świat byłby piękniejszy, prawda? 
Niestety, wszystko co Nas otacza tworzymy MY - ludzie. Jedni tworzą, drudzy niszczą. Tego nie zmienimy. 

Pamiętaj! Mimo, że na świecie dzieje się różnie, nie wpadnij w czarną dziurę, nie pozwól by negatywne czynniki wpłynęły na Twój sposob bycia.
Pozdrawiam wszystkich serdecznie! Miłej nocy życzę. 

 To wszystko jest jak powietrze, które Nas otacza.
Wiemy, że jest, że widzi. Czujemy to... Aczkolwiek oczy bywają ślepe.